10/08 2012
-
anna-krause
-
Kategoria: Dla Ucznia
-
Odsłony: 11554
Strona 3 z 4
ODYSEJA KROK PO KROKU CZYLI...
„O co w tym wszystkim chodzi?„
Problemy
Co roku na początku października przesyłane są oficjalne wersje problemów długoterminowych. Drużyna ma do wyboru jeden z nich:
Problem 1- techniczny
Najczęściej zadaniem drużyny jest zaprojektowanie jednego dużego lub kilku małych pojazdów, które mają wykonywać określone zadania. Wehikuły muszą być wplecione w przedstawienie.
Problem 2- techniczno-teatralny
Polega na połączeniu aspektów technicznych (zbudowanie reakcji łańcuchowej, robota, pojazdów latających etc.) z prezentacją sceniczną.
Problem 3- klasyka
Ma charakter stricte humanistyczny. Drużyny muszą zawrzeć w przedstawieniu elementy związane ze sztuka, historią, literaturą, malarstwem i muzyką.
Problem 4- balsa
Nacisk twórczy w tym problemie postawiony jest na zbudowanie konstrukcji z drzewa balsa ważącej około 18 gramów (w zależności od roku) i na obciążaniu jej odważnikami sportowymi. Najlepsze konstrukcje z tego drewna mogą wytrzymywać ponad 600 kilo!
Problem 5- teatralny
Zadanie to, podobnie jak klasyka, polega na teatralnym pokazaniu rozwiązania nietuzinkowego problemu, lecz tematyka jest bardzo zróżnicowana.
Problem 6- dla juniorów
Jest to problem pozakonkursowy dla najmłodszych.
Limit kosztów i pomoc „z zewnątrz”
Drużyny rozwiązując problem muszą trzymać się paru zasad. Na każde zadanie przewidziny jest limit kosztów (około 350 zł), którego nie można przekroczyć, dlatego wiele rzeczy użytych do budowy urządzeń jest wyciągniętych z piwnic, znalezionych na złomowcach, scenografia jest zrobiona ze śmieci, kostiumy ze starych tkanin etc. Wszystko, co drużyna wykorzysta na scenie, musi być wpisane do specjalnego formularza kosztów. Co więcej, każda drużyna musi pracować samodzielnie. Trenerzy drużyn nie mogą bezpośrednio wpływać na członków grupy, mogą ich jedynie inspirować. Każdą pomoc z zewnątrz również trzeba opisać w specjalnym formularzu, lecz wiąże się to z możliwością otrzymania punktów karnych.
Grupy wiekowe (divisions)
Każda grupa startuje w swoim problemie i w swojej grupie wiekowej. W Odysei Umysłu wyszczególniono 5 problemów i 4 grupy wiekowe. Jeśli choć jeden członek drużyny należy do wyższej grupy wiekowej, to „podciąga” całą drużynę do tej grupy wiekowej. W IV grupie możliwe jest stworzenie drużyny tylko i wyłącznie ze studentów.
I grupa wiekowa- szkoła podstawowa do klasy 5
II grupa wiekowa- 6 klasa, 1 i 2 gimnazjum
III grupa wiekowa- 3 gimnazjum i całe liceum
IV grupa wiekowa- sami studenci
Konkurs
Drużyna ocenianajest w 3 aspektach: Problem Długoterminowy, Styl i Zadanie Spontaniczne
Problem długoterminowy:
Najważniejszym czynnikiem, który odróżnia rodzaje problemów od siebie jest punktacja. W problemach 1,2 i 4 będą brane pod uwagę na przykład: złożoność techniczna, twórczość napędu, kreatywność w jaki sposób urządzenie wykonuje czynności, czy pojazd wykonał zadania etc. W problemach teatralnych drużyny oceniane są za: skuteczność występu którejś z postaci, twórczość zwrotu akcji, pomysłowość postaci, jakość jej występu w przedstawieniu, wpływ czegoś na przedstawienie etc. Punktacja w zależności od rodzaju zadania dzieli się na obiektywną i subiektywną. Niezależnie od problemu, każda grupa tworzy przedstawienie trwające 8 minut, w którym mają być zawarte oceniane aspekty. Często niewtajemniczonym widzom trudno jest domyślić się o co tak naprawdę chodzi w przedstawieniu, nie można się załamywać, trzeba tylko bacznie się przyglądać i szukać wymaganych pozycji. Dlatego sędziowie, żeby zrozumieć całą ideę przedstawienia podchodzą do drużyny po spektaklu i dopytują o rozwiązanie problemu. Maksymalna ilość punktów do zdobycia to 200 pkt.
Styl:
Styl ma za zadanie uwypuklić wszystkie mocne strony rozwiązania problemu, które nie zostały ujęte w punktacji problemu. Kategorii stylu jest 5-pierwsze dwie dane są odgórnie, kolejne dwie drużyna ustala sama,a ostatnią kategorią jest efekt ogólny. Styl daje możliwość docenienia talentów, członków drużyny, ciekawych rozwiązań nie ocenianych w problemie długoterminowym. Maksymalna ilość punktów do zdobycia to 50 pkt.
Problem spontaniczny (tzw. spontany):
W tym zadaniu drużyna wykazuje się twórczością, współpracą w ograniczonym czasie. Nazwa spontaniczny oznacza, że drużyna nie zna treści zadania przed wejściem do sali i w ciągu kilku minut rozwiązać problem. Tak jak w problemach długoterminowych wyszczególniamy typy spontanów: manualny, słowno-manualny i słowny. Drużyna już bez trenerów wchodzi do sali, gdzie przygotowane jest jedno z pięciu zadań. W spontanie bierze udział 5 osób. Treść zadania jest tajna, nawet trenerzy drużyn jej nie znają . Maksymalna ilość punktów do zdobycia to 100 pkt.
Podsumowanie:
Na wynik końcowy składają się punkty z problemu długoterminowego, stylu i problemu spontanicznego. Razem do zdobycia jest 350 pkt. W każdej kategorii najlepsza drużyna dostaje max punktów za daną kategorię, a pozostałe proporcjonalnie mniej. Na przykład: drużyna A, która wygrała spontana miała 200 pkt, a drużyna B miała 150 pkt surowych-czyli nieprzeliczonych. Punty przeliczone za to zadanie dla drużyny A wynoszą 100 pkt, a dla drużyny B 75 pkt. Punkty karne za różne wykroczenia są odejmowane od przeliczonych wartości punktowych.
